Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?
1980 İstanbul doğumluyum. Babam Deniz Astsubayı olduğu için sık sık şehir değiştirdik. KEAL’i kazandığım yıl, Bartın’dan Ereğli’ye taşındık, 1998 yılında ise Anadolu Lisesi’nden mezun oldum. Lisans ve lisansüstü eğitimimi İstanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nde tamamladım. Mezun olduğum 2002 yılından bu yana havaalanları başta olmak üzere büyük ölçekli yapıların tasarım, koordinasyon ve uygulamasında proje yöneticisi olarak çalışıyorum. Sabiha Gökçen Uluslararası Havalimanı, Aşkabat ve Piriştina Uluslararası Havalimanları ile İstanbul Havalimanı’nı örnek olarak paylaşabilirim. İstanbul Havalimanı projesinde yapım ve işletmeci firma İGA’da Terminal dizayn müdürü olarak görev yapmaktayım. İstanbul Proje Yönetim Derneği ve ULI (Urban Land Istitute) üyesiyim.
En son ne zaman Ereğli’ye geldiniz? Bu süreçte Ereğli’de nelerin değiştiğini düşünüyorsunuz?
Ereğli’ye 1999 senesinden sonra ilk kez 19 yıl sonra 2018 mayıs ayında geldim. Arkadaşlarım ve öğretmenlerim hemen hemen hiç değişmemişti. Sahil düzenlemeleri çok daha güzel görünüyordu, sahildeki orduevi ve çevresi, Erdemir Lojmanları en az hatırladığım kadar güzeldi. Bununla birlikte merkezde bildiğim dükkanlar kapanmış, büyük yeni binalar yapılmıştı; çarşıdan Erdemir Lojmanlarına kadar olan kısmın daha çok yapılaşmamış olmasını dilerdim. Sahilde set üzerinde ve Erdemir Fabrikasına doğru yeni açılan pek çok kafe restoran vardı ki, o çevreler hareketlenmişti. 19 yıl sonra hatırladığım pek çok nostaljik yaşanmışlar yine de yeni Ereğli’nin yaşattığı heyecanı gölgede bırakmadı.
Ereğli’nin en çok neyini özlüyorsunuz?
Ereğli’nin en çok eğitimli ve samimi ve insanlarını, güzel Anadolu Lisesi yıllarını, Erdemir sinemasındaki film seyirlerimizi ve çilek festivali ile başlayan denizine girdiğimiz, sahilinde yürüdüğümüz güneşli yaz günlerini özlüyorum.
Ereğli ile ilgili hatırladığınız ya da unutamadığınız bir anınızı bizimle paylaşır mısınız?
Spesifik ilginç bir anım aklıma gelmiyor. Ortaokul lise yıllarımı, çok sevdiğim arkadaşlarımı ve öğretmenlerimi unutamam. Kocaman’da pikniğe giderdik. İstanbul ve Ankara’ya günübirlik okul gezilerimiz olurdu, arkadaşlarımla hep birlikte bütün bir gün gezerdik.
Ereğli denildiğinde aklınıza gelen 3 şey nedir?
Doğal güzellikleri, KEAL ve evimizden görünen Erdemir manzarası ile bacasından çıkan beyaz dumanı. Çileği, pidesi ve İstanbul Pastanesi. (Ne yazık ki kapanmıştı)
Boş zamanlarınızda neler yapmaktan hoşlanırsınız?
Boş zamanlarımda yürümekten; binaları, ışıkları, insanları, hayatı gözlemlemekten çok hoşlanırım. Rutin olarak akşamları yüzüyorum. Her ikisi de düşüncelerimi toparlamama yardımcı oluyor.
Hayatta sizi en mutlu eden şey nedir?
Hayatta beni en çok mutlu eden şey, gündelik hayatta güzel ilişkiler yaşayabilmek. Hepimizin bu hayatta sınırlı bir süresi var ve başa gelen her durum birlikte paylaşılınca güzel. Güzel bir tebessüm, küçük bir jest, hatırlanmak beni en çok mutlu edenlerdir.