Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam DergisiDergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi

    Subscribe to Updates

    Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.

    What's Hot

    S.S.Erbirlik Karayolu Yük Taşıma Kooperatifi, Seçkin Turhan

    1 Mart 2021

    Karadeniz Ereğli Ticaret ve Sanayi Odasından Haberler

    1 Mart 2021

    Türkiye’nin İlk Kadın Belediye Başkanı: Şadiye Hanım

    1 Mart 2021
    Facebook Twitter Instagram
    30 Ocak 2023 , Pazartesi ABONE OL
    En Son:
    • S.S.Erbirlik Karayolu Yük Taşıma Kooperatifi, Seçkin Turhan
    • Karadeniz Ereğli Ticaret ve Sanayi Odasından Haberler
    • Türkiye’nin İlk Kadın Belediye Başkanı: Şadiye Hanım
    • Kdz.Ereğli’nin İlk Kadın Kooperatifi
    • İyileşmek İsteyen Gelsin!
    Facebook Twitter Instagram
    Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi
    • Ana Sayfa
    • Röportajlar
      • İçimizden Biri
      • Baş Köşe
      • Eskilerden Kim Kaldı
      • Özel Röportaj
      • İşte İnsan
    • Köşe Yazıları
    • Özel Konular
      • Yerel Tarih
      • Özel Konu
      • Kim Kimdir?
    • E-Dergi
    • Indeksler
    • Kurumsal
      • 67300 Hakkında
      • Mart 2016’dan Günümüze Yolculuk
      • Künye
      • Abonelik İşlemleri
      • İletişim
    Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam DergisiDergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi
    Köşe Yazıları

    Misafir Gelecek

    1 Eylül 2016Yorum yapılmamış3 Mins Read
    Facebook Twitter WhatsApp
    Paylaş
    Facebook Twitter LinkedIn Email WhatsApp

     

    Gül Güleryüz – Emekli Öğretmen

    Yıllar yıllar öncesine beni götüren yine o türkü oldu. Yine aklıma o kara kuru kız geldi. Seksek oynuyoruz evin bahçesinde. Onun dudaklarında bir türkü: “Yar bu gece bize misafir gelecek, bize balam yar yar” Bu sözleri “Alam alam seni yar, seni balam yar yar” türküsünün ezgisiyle söylüyor. Ara sıra da eve gidip geliyor. Ev dediğim de Nazmiye Garının yaptığı çıkmalardan biri. Bu mahallede herkesin bir lakabı var: Kesik Hasan, İncebelli Hava, Çıvıtlı Naziker, Kambur Zekiye… Lakabı olmayan kadınların adlarının sonuna “garı”, adamlarında “ağa” kelimesini ekleyiveriyorlar. Ayşe Garı, Hasan Ağa… Nazmiye Garı, Hamal Mustafa’nın dördüncü karısıydı. Köyden aldı Mustafa Amca onu. Gönlünce idare etmekti amacı, ama idare ediliveren, hatta yok sayılan kendisi oldu Nazmiye’nin baskın kişiliği karşısında. Nazmiye Garı, köyden pek de farklı olmayan bu mahalleye çok çabuk uyum sağladı. Birkaç yıl içinde de, bir lisede müstahdem olarak çalışmaya başladı. Akşamları, mahallede kendisi görünmeden kahkahası duyulurdu. Nazmiye teyzenin bir merakı vardı: inşaat. İki katlı evinin sağına soluna yaptırdığı çıkmalarla bir sürü kiracı edinmişti. Babamın öfkeyle baktığı ve belediyeye sık sık şikayet ettiği bu binalar, takılan mühürlere rağmen Nazmiye Garının şen kahkahaları eşliğinde yapılır biterdi. İşte benim kara-kuru seksek arkadaşım da bu çıkmalardan birinde oturuyordu. Annesi uzun boylu zayıf bir kadındı. Ne iş yapardı anımsamıyorum ama çalışıyordu. Babaları var mıydı, bilmiyorum ama birkaç tane kardeşi vardı galiba. Arkadaşım çingene miydi acaba? Biz çocuklar için -ebeveynlerimiz söyleyene kadarkimsenin dini, uyruğu önemli değildi. Ben ailemden, “O şudur, o budur; onunla oynama!” sözünü hiç işitmedim. Bu yüzden de pek bilemezdim kimin ne olduğunu ve bunun bazı insanlar tarafından ne denli önemsendiğini… Çingene olabileceğini sonradan düşündüğüm arkadaşımla çocukların özgür dünyasında seksek oynayıp duruyorduk. O anda hayat, benim için seksekten ibaretti. Arkadaşım ise eve gidip gelmeyi sürdürüyordu.

    Ben mi sordum, o mu söyledi hatırlamıyorum şimdi, evde yemek yapıyormuş meğer. Ben o zamanlar on yaşında falandım, kara-kuru kızsa en fazla on iki- on üç… Bu yaşta bir kızın yemek yapabilmesine -pilav, kuru üzüm hoşafı- şaşarak oyunumu sürdürüyordum. Az sonra şaşkınlığım daha da artacaktı: Arkadaşımı istemeye geleceklermiş o akşam. Meğer, “Misafir gelecek, misafir gelecek” sözlerini melodi eşliğinde mırıldanmasının sebebi buymuş.

    Adı neydi, okula gider miydi, neleri severdi, özlemleri neydi, bilmiyorum ama o gün istemeye gelen adam onu alıp götürmüştü hatırladığıma göre ve yine hatırladığıma göre adam kendisinden bir hayli büyüktü. Mahallede düğün falan olmadı. Nasıl gitti, gelinlik giydi mi, giderken ağladı mı bilmiyorum. Ama ne zaman o Azeri türküyü duysam aklıma o mimari garibesi ev, onun kara-kuru kiracısı olan arkadaşım gelir ve burnumun direği sızlar…

     

    Share. Facebook Twitter LinkedIn Email WhatsApp
    Editör

    Son Paylaşımlar

    Köşe Yazıları

    İyileşmek İsteyen Gelsin!

    1 Mart 2021
    Köşe Yazıları

    Covid-19 Sürecinin İş Hukukuna Etkileri

    1 Mart 2021
    Köşe Yazıları

    İşte Liderlik ve Liderlerim

    1 Mart 2021
    Add A Comment

    Comments are closed.

    Son Yazılar
    • S.S.Erbirlik Karayolu Yük Taşıma Kooperatifi, Seçkin Turhan
    • Karadeniz Ereğli Ticaret ve Sanayi Odasından Haberler
    • Türkiye’nin İlk Kadın Belediye Başkanı: Şadiye Hanım
    • Kdz.Ereğli’nin İlk Kadın Kooperatifi
    • İyileşmek İsteyen Gelsin!
    Son Yorumlar
      Editors Picks
      Top Reviews
      Advertisement
      Demo
      Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi
      Facebook Twitter Instagram YouTube
      • Ana Sayfa
      • Abone Ol
      İnternet Danışmanlık: Aykut Ates Creative Studio © 2023

      Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.