Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam DergisiDergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi

    Subscribe to Updates

    Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.

    What's Hot

    S.S.Erbirlik Karayolu Yük Taşıma Kooperatifi, Seçkin Turhan

    1 Mart 2021

    Karadeniz Ereğli Ticaret ve Sanayi Odasından Haberler

    1 Mart 2021

    Türkiye’nin İlk Kadın Belediye Başkanı: Şadiye Hanım

    1 Mart 2021
    Facebook Twitter Instagram
    28 Ocak 2023 , Cumartesi ABONE OL
    En Son:
    • S.S.Erbirlik Karayolu Yük Taşıma Kooperatifi, Seçkin Turhan
    • Karadeniz Ereğli Ticaret ve Sanayi Odasından Haberler
    • Türkiye’nin İlk Kadın Belediye Başkanı: Şadiye Hanım
    • Kdz.Ereğli’nin İlk Kadın Kooperatifi
    • İyileşmek İsteyen Gelsin!
    Facebook Twitter Instagram
    Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi
    • Ana Sayfa
    • Röportajlar
      • İçimizden Biri
      • Baş Köşe
      • Eskilerden Kim Kaldı
      • Özel Röportaj
      • İşte İnsan
    • Köşe Yazıları
    • Özel Konular
      • Yerel Tarih
      • Özel Konu
      • Kim Kimdir?
    • E-Dergi
    • Indeksler
    • Kurumsal
      • 67300 Hakkında
      • Mart 2016’dan Günümüze Yolculuk
      • Künye
      • Abonelik İşlemleri
      • İletişim
    Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam DergisiDergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi
    Köşe Yazıları

    Kaldığımız Yerden Değil, Çizdiğimiz Yoldan Başlayalım

    1 Eylül 2018Yorum yapılmamış4 Mins Read
    Facebook Twitter WhatsApp
    Paylaş
    Facebook Twitter LinkedIn Email WhatsApp

     

    Begüm Ercan – İngilizce Öğretmeni

    Yeni eğitim-öğretim dönemi yaklaşırken gündemimiz eğitim ve eğitime dair beklentilerimiz ve gerçekte olanlar. Hadi gelin hep birlikte düşünelim.

    *Eğitim-öğretim denince ne anlıyoruz?

    *Ne olursa eğitmiş sayılırız?

    *Öğrenmenin gerçekleşmediği bir ortamda eğitim gerçekleşir mi?

    *Eğitimde istendik sonuçlar nelerdir?

    *Neden istenen noktada değiliz?

    Bir öğretmen olarak, takriben 10 yıldır, her sınıfı gözlemliyorum. İlköğretimden yükseköğretime pek çok sosyoekonomik ve kültürel olarak farklı öğrencilerle çalışma fırsatım oldu. Karşılaştığım tüm öğrencilerin kendine ait bir öğrenme deneyimi, aile ve okul yaşantısı ve eğitim-öğretimden farklı bir beklentisi vardı. Kimi derslerde işine yarayacak kadarını almayı seçti, kimi hiç almamayı, kimi de hepsini öğrenmeye merak duydu. Yukarıdaki soruları çoğaltabiliriz fakat çoğumuzun hemfikir olduğu bir husus var ki o da bir şeylerin ters gittiği yönünde. Eş dost ortamlarında şu an hangi çocuğa ya da gence sorsanız okulların açılmasını istemeyecektir hatta seçme imkânları olsa gitmeyeceklerdir de. İşte tam da bu noktada gerek biz eğitimcilerin, gerek sistemi kuranların, gerekse ailelerin kendilerine tutması gereken bir ayna var. Soru şu: Ne oluyor da eğitim sürecinde bunca çocuğu ve genci ıskalıyoruz ve de okullara istekli gitmelerini sağlayamıyoruz?

    İngiliz konuşmacı, danışman ve Warwick Üniversitesinde profesör olan Ken Robinson’ın bir konuşması tam da bu konuya değiniyordu. O konuşmada Amerika’nın da eğitim sistemlerinden yana sıkıntı yaşadıklarını ve okulu bırakma oranının yüksekliğinden bahsediliyordu. Konuşmada en dikkatimi çeken hususlar insanların gelişim evreleriyle ilgili kısımlardı. Bu bağlamda bahsedilenlerden biri, insanların doğası gereği farklı ve çeşitli oluşuydu. Oysa eğitim sistemimiz benzerliğe dayanıyor, kişisel farklılıkların işlenmesindense standart bir başarı yakalamak üstüne kurulu. İşte tam da bu nedenle pek çok öğrenci konuya ilgi duymadığı için sıkılıyor fakat dikkat eksikliği tanısıyla sıralarında oturuyor. Bir diğer konu ise merak. Henüz ufak yaşlarda okula başlayan çocuklar meraklı yapılarıyla öğrenmeye ve keşfetmeye eğilimliyken merakları köreltiliyor.

    Bilime çok meraklı bir çocuk çok konuşuyorsun diye susturulabilirken, sanata eğilimi olansa temel bilimlerde yeterli değil denerek kaybedilebiliyor. Bunun yanı sıra yaratıcılık baskılandığı için herkes gibi düşünmeye, anlamaya zorlanan bireyler yetişmeye başlıyor; haliyle kendini ifade edemeyen, kendi gerçekliği ile örtüşmeyen, kendi beklentilerine uymayan bir süreçten geçen öğrencilere öğrenmek için anlamlı bir sebep kalmıyor. Eğitim de bireyde istendik davranışlar geliştirme süreci olduğundan öğrenmeye direnç gösteren bireyler davranış ve tutumlarında da değişim göstermekte zorlanıyorlar. Bu yazıyı okuyanlar kendi çocukluk ve gençlik dönemini tahlil ettiklerinde fark edeceklerdir ki insan sevdiği, işine yarayacağını düşündüğünü, ilgisini çekeni anlamaya ve öğrenmeye çalışır. Bu noktada eğitimciler sadece bilgiyi aktaran değil aynı zamanda öğrenmeyi kolaylaştıran, teşvik eden, ateşleyen unsurlar olmalıdır ki merak duygusu taze kalabilsin. Bu da ancak anlamlı mesleki geribildirim alan ve gelişim olanağı sağlanan öğretmenlerce yapılabilir. Eğitim, mekanik değil insani bir süreçtir. Eğitim politikalarımız mekanik kavramlardan uzaklaşıp merkeze bireyi ve bireysel farkları koyduğunda, ölçme – değerlendirmeden yaşamsal amaçtan ziyade tanı koymak için faydalandığında, eğitimcilere mesleki ve kişisel eğitim imkânları sunulup süreç içinde farklı bir görev yüklendiğinde doğru iklimi sağlamış olacağız. Yaşam içerisinde anlam arayan her insan gibi kendisini gerçekleştirme yolunda yürüyen bireyler kendisi ve çevresi için nice zaferler başaracaktır. Yeni eğitim-öğretim yılı yaklaşırken biz eğitimcilerin ve siz ailelerin üzerine düşen nice görev var. Koşulsuz sevgi gören, onaylanan, kulak verilen, sorunların üstesinden gelebilmesi için yüreklendirilen ve sorumluluk verilen bireyler okulu da dört duvarı olan bir binadan çok yaşam sahası olarak göreceklerdir. Yüce önder ve başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk’ün de söylediği “Eğitimde feda edilecek tek bir fert yoktur” sözü de üzerimize düşen sorumluluğun önemini vurguluyor. Ülkemizde bir meslek sahibi olmanın en temel yolu sınavlardan ve akademik başarıdan geçtiği için çeşitli kaygılarla baskı yarattığımız gençleri yaşamsal beceriler ve insani değerler kazandırma noktasında ihmal etmeyelim ki çok başarılı fakat mutsuz ya da erdemlerden uzak bireyler yetişmesin. Günün nasıldı sorusunun sınavdan kaç aldın sorusundan önemli olduğu ortamlarda yetişen bireylerin kişisel farkındalıklarının, kazandıkları bakış açılarının, toplum içindeki duruşlarının en az dersleri kadar önemli olduğunu unutmayalım. Bu döneme değişim ve dönüşüme niyet ederek, bize sunulanların dışından bizim katabileceklerimizin farkında olarak, en önemlisi de sevgiyle kabul ederek başlayalım, her şeyin ancak biz istersek daha iyi, daha etkili olacağına dair umudumuzu besleyerek…

    Share. Facebook Twitter LinkedIn Email WhatsApp
    Editör

    Son Paylaşımlar

    Köşe Yazıları

    İyileşmek İsteyen Gelsin!

    1 Mart 2021
    Köşe Yazıları

    Covid-19 Sürecinin İş Hukukuna Etkileri

    1 Mart 2021
    Köşe Yazıları

    İşte Liderlik ve Liderlerim

    1 Mart 2021
    Add A Comment

    Comments are closed.

    Son Yazılar
    • S.S.Erbirlik Karayolu Yük Taşıma Kooperatifi, Seçkin Turhan
    • Karadeniz Ereğli Ticaret ve Sanayi Odasından Haberler
    • Türkiye’nin İlk Kadın Belediye Başkanı: Şadiye Hanım
    • Kdz.Ereğli’nin İlk Kadın Kooperatifi
    • İyileşmek İsteyen Gelsin!
    Son Yorumlar
      Editors Picks
      Top Reviews
      Advertisement
      Demo
      Dergi 67300 – 67300 Karadeniz Ereğli Kültür Sanat ve Yaşam Dergisi
      Facebook Twitter Instagram YouTube
      • Ana Sayfa
      • Abone Ol
      İnternet Danışmanlık: Aykut Ates Creative Studio © 2023

      Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.