Bize biraz kendinizden bahseder misiniz?
21 Temmuz 1966 tarihinde Erdemir Lojmanları 48 Evlerde doğdum. Sırasıyla Cumhuriyet İlkokulu, Atatürk Ortaokulu ve Ereğli Lisesi’nde okudum. Boyum yaşıtlarımdan uzundu. Lise birinci sınıftayken Ereğli’de Voleybol Yıldız Milli Takımı kampına katıldım. Daha sonra da Ankara’daki Milli Takım kampına çağırıldım ve ilk kez bu şekilde Milli oldum. 1 sene Erdemir’de voleybol oynadım. Marmara Üniversitesi Spor Akademisi’nden mezun oldum. 1983 yılında Arçelik Voleybol Takımına başladım, burada 7 yıl oynadım. Daha sonra sırasıyla Güneş Sigorta, İzmir Göztepe, Süleyman Seba döneminde Beşiktaş Spor Kulübü ve son olarak Yeşilyurt Spor Kulübü’nde görev yaptım. Toplam 20 yıl voleybol oynadım. Toplam 80 kez Milli oldum. Milli Takım ve Yeşilyurt Spor Kulübünde olmak üzere 6 yıl da takım menejerliği yaptım. Tam 26 yıl İstanbul’da tek başıma yaşadım, ailem Ereğli’deydi. Küçük yaşta İstanbul’da yapayalnız kalıp da kendi ayaklarım üzerinde durabilmemde en büyük etken Lojman Çocuğu olmamdır.
En son ne zaman Ereğli’ye geldiniz?Bu süreçte Ereğli’de nelerin değiştiğini düşünüyorsunuz?
En son 1 ay önce geldim. Ereğli küçük bir şehir olmuş. Trafiği felaket. Her gelişimde Ereğli benim için hayal kırıklığı oluyor. Bu şekilde karmaşa içinde olması beni çok mutsuz ediyor. Benim için şu an en güzel tarafı sahili.
Ereğli’nin en çok neyini özlüyorsunuz?
Çocukluğumuzda herkes birbirini tanıyordu, selamlaşırdı, yolda sohbet ederdi. Lojman hayatını çok özlüyorum. Ben yürümeye başladıktan sonra sokaklardaydım hep voleybol basketbol oynardım.
Çocukluğumuzda herkes birbirini tanıyordu, selamlaşırdı, yolda sohbet ederdi. Lojman hayatını çok özlüyorum. Ben yürümeye başladıktan sonra sokaklardaydım hep voleybol basketbol oynardım.
Ereğli ile ilgili hatırladığınız yada unutamadığınız bir anınızı bizimle paylaşır mısınız?
Ereğli küçük yaşta istemeyerek ayrıldığım ve yıllarca özlemle andığım bir yer olduğu için bana hep hüzün verir. En unutamadığım anı ise; Ereğli’de Erdemir misafirliğinde gerçekleşen Voleybol Yıldız Milli Kampına katılmamdı. Türkiye’nin her yerinden gelen çocuklarla lojmanlarda kalıp Kampa girmemiz benim için bir başlangıç, büyük bir tecrube, geleceğin habercisi ve ailemden ilk kopuş anlamına geliyor.
Ereğli denildiğinde aklınıza gelen 3 şey nedir?
Çocukluğum, lojmanlar, sahil, çay bahçeleri. Bir de orada çok sevdiğim arkadaşlarım var onlar geliyor.
Boş zamanlarınızda neler yapmaktan hoşlanırsınız?
26 yıl boyunca benim pek boş vaktim kalmadı. Artık Gemlik Kumla’da yaşıyorum. İnzivaya çekildim. Yürüyüşü, bisiklete binmeyi ve denize girmeyi seviyorum.
Hayatta sizi en mutlu eden şey nedir?
Kaprissiz, açıksözlü, dürüst, dost diyebileceğim insanları bulmak, kazanmak benim için en önemli şeylerden biridir. Jack Russel kırma köpeğim Çıt Çıt beni çok mutlu eder.. İki abimden dört yeğenim var; hepsiyle vakit geçirmek benim için çok kıymetli.
